Zasady przygotowania pacjentów do badań

• Przed pobraniem krwi do badań laboratoryjnych pacjent powinien pozostawać przez ok 12 godzin na czczo i w tym czasie nie powinien przyjmować żadnych płynów i posiłków.
• U noworodków i niemowląt pobranie krwi może odbyć się po 4 h od ostatniego karmienia.
• Powyższe zakresy godzin mogą ulec zmianie na zlecenie lekarza np. tryb pilny
• Pobranie powinno odbyć się o określonej porze dnia, zwykle jeśli nie ma specjalnych wymagań między godz. 6.00 a 9.00 rano.
• Pobranie odbędzie się z użyciem zestawu jednorazowego z zastosowaniem zasad aseptyki.
• O wyborze miejsca wkłucia decyduje personel pielęgniarski.
• Pobranie krwi dla noworodka, niemowlęcia lub dziecka małego lub pobudzonego najczęściej odbywa się przez 2 pielęgniarki.
• W celu minimalizacji stresu wskazane jest wcześniejsze psychiczne przygotowanie dziecka starszego przez rodzica a gdy nie ma takiej możliwości to przez personel lekarski lub pielęgniarski.
• Jeżeli rodzice wyrażają wolę, mogą być obecni podczas pobierania krwi u dziecka.

• Umyć skórę okolicy krocza i narządów płciowych ciepłą wodą z mydłem następnie spłukać czystą wodą i osuszyć
• Należy wziąć dziecko na ręce i przytrzymać nogi w odwiedzeniu
• Oczekiwanie na mikcję jest najkrótsze po porannym posiłku
• Mocz należy pobrać bezpośrednio do przygotowanego wcześniej pojemnika zakupionego w aptece
• Po pobraniu pojemnik szczelnie zamknąć i jak najszybciej dostarczyć do laboratorium. Jeśli jest to niemożliwe, próbkę moczu należy przechowywać w lodówce(4st.C) i w ciągu kilku godzin dostarczyć do laboratorium.

• Po umyciu skóry okolicy krocza, osuszeniu papierowym ręcznikiem narządów płciowych należy przemyć ujście cewki moczowej jałowym gazikiem nasączonym środkiem odkażającym np. Octenisept, wziąć dziecko na ręce i przytrzymać nogi w odwiedzeniu
• Oczekiwanie na mikcję jest najkrótsze po porannym posiłku
• Mocz należy pobrać bezpośrednio do jałowego pojemnika zakupionego w aptece nie dotykając brzegu i wewnętrznej powierzchni pojemnika oraz zakrętki
• Obowiązuje pobranie środkowego strumienia moczu
• Po pobraniu pojemnik szczelnie zamknąć ,próbkę moczu należy przechowywać w lodówce(w temp.4st.C) i w ciągu 2 – 4 godzin dostarczyć do laboratorium.

• U niemowląt można często wywołać odruch oddawania moczu poprzez masowanie ręką okolicy lędźwiowej, odruch ten występuje w kilka minut po rozpoczęciu masowania
• Innymi możliwościami uzyskania moczu do badania ogólnego to przyklejenie specjalnego woreczka zakupionego w aptece po uprzednim wykonaniu toalety opisanej wyżej
• Po napełnieniu woreczka należy go odkleić i całą zawartość przelać do pojemnika szczelnie go zamykając
• Nie wolno pobierać moczu z woreczka na badanie bakteriologiczne !

Chłopcy:

• umycie rąk wodą z mydłem i osuszenie jednorazowym ręcznikiem
• ściągnięcie napletka i umycie żołędzi prącia ciepłą wodą z mydłem następnie dokładne spłukanie czystą wodą i osuszenie jednorazowym ręcznikiem
• przemycie ujścia cewki moczowej jałowym gazikiem nasączonym środkiem odkażającym np.Octenisept, oddanie około połowy zawartości pęcherza do ubikacji, a następnie nie przerywając strumienia moczu, pobrać około 10 ml moczu bezpośrednio do przygotowanego jałowego naczynia zakupionego w aptece nie dotykając brzegu i wewnętrznej powierzchni pojemnika oraz zakrętki
• zamknięcie natychmiastowe naczynia
• próbkę moczu należy przechowywać w lodówce( w temp.4st.C) i w ciągu 2 – 4 godzin dostarczyć do laboratorium

 Dziewczęta:

• umycie rąk wodą z mydłem, wysuszenie jednorazowym ręcznikiem
• umycie sromu ciepłą wodą z mydłem starannie od przodu do tyłu, następnie dokładne spłukanie czystą wodą i osuszenie jednorazowym ręcznikiem
• przemycie ujścia cewki moczowej jałowym gazikiem nasączonym środkiem odkażającym np.Octenisept(ruchem od przodu do tyłu)
• opróżnienie do ubikacji połowy zawartości pęcherza, a następnie nie przerywając strumienia moczu, pobrać około 10 ml moczu bezpośrednio do przygotowanego jałowego naczynia zakupionego w aptece nie dotykając brzegu i wewnętrznej powierzchni pojemnika oraz zakrętki
• zamknięcie natychmiastowe naczynia
• próbkę moczu należy przechowywać w lodówce( w temp.4st.C) i w ciągu 2 – 4 godzin dostarczyć do laboratorium

• Próbkę moczu do badania ogólnego należy pobrać z moczu oddanego po nocy
• Nie należy oddawać moczu do badania w czasie krwawienia miesiączkowego (w przypadku dziewcząt)
• Mocz oddaje się bezpośrednio do naczynia zakupionego w aptece
• Przed badaniem ogólnym moczu należy się podmyć pod bieżącą ciepłą wodą z mydłem i osuszyć papierowym ręcznikiem

Przebieg  badania jest ściśle monitorowany przez dyżurujące pielęgniarki.

• W przypadku DZM pacjent jest informowany o tym , że dobowa zbiórka moczu rozpoczyna się rano po opróżnieniu pęcherza moczowego i odrzuceniu pierwszej porannej porcji moczu.
• Pacjent otrzymuje dokładną informację dotyczącą miejsca i pojemnika w który będzie zbierany mocz.
• Gdy pacjent jest małym dzieckiem przy zbieraniu moczu do pojemnika towarzyszy pielęgniarka, lub wcześniej poinstruowany rodzic.
• Należy zanotować godzinę rozpoczęcia zbiórki i dalej zbierać mocz do czystego naczynia.
• Ostatnią porcją kończącą zbiórkę moczu jest porcja ranna z dnia następnego.
• Po dołączeniu ostatniej porcji mocz należy starannie wymieszać, zmierzyć objętość zgromadzonego moczu, a następnie próbkę o objętości 50 – 100 ml dostarczyć do laboratorium. (wykonuje pielęgniarka)

Cel –  diagnostyczny
Przygotowanie:
Dziecko nie musi być pozostawione na czczo, jeżeli pacjent jest małym dzieckiem pobranie materiału jest wykonywane przez pielęgniarkę lub poinstruowanego rodzica

Pobranie:

• Ze świeżo oddanego kału, łopatką przytwierdzoną do pokrywki pojemnika na kał jest pobierana próbka kału wielkości orzecha włoskiego lub 2-3 ml płynnego kału.
• Materiał jest pobierany z różnych miejsc, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc o zmienionym wyglądzie (ropa, krew, śluz)
• Do badań parazytologicznych kał jest pobierany 3 – krotnie, ( w odstępach 3-4 dniowych)

Cel badania – ocena wartości glikemii

Przygotowanie i wykonanie badania

• Badanie polega na pobraniu krwi włośniczkowej z nakłutej opuszki palca
• Standardowy profil glikemii wykonujemy co najmniej dwukrotnie w ciągu doby; rano 8 godzin po spożyciu ostatniego posiłku) oraz 2 godziny po posiłku. O ilości koniecznych pomiarów decyduje lekarz.
• Przed badaniem pacjent powinien mieć starannie umyte całe powierzchnie dłoni ciepłą wodą z mydłem, bez użycia środków dezynfekcyjnych, następnie  dokładnie osuszone, najlepiej jednorazowym ręcznikiem.
• Pielęgniarka nakłuwa opuszkę palca, pobiera kropelkę krwi do badania i zabezpiecza opuszkę gazikiem.

Żeby zabieg był bezpieczny i niebolesny stosowane są  jednorazowe sterylne i automatyczne nakłuwacze.

 Cel –  diagnostyczny

Przygotowanie – dziecko do zabiegu nie musi być pozostawione na czczo.

Nakłucie lędźwiowe jest to zabieg polegający na wprowadzeniu igły punkcyjnej do przestrzeni podpajęczynówkowej w obrębie kanału rdzeniowego. Miejscem nakłucia jest przestrzeń między kręgami lędźwiowymi; trzecim i czwartym lub czwartym i piątym.

Zabieg wykonywany jest w gabinecie zabiegowym przez lekarza i dwie pielęgniarki. W przypadku gdy dziecko jest pobudzone ruchowo wskazana jest obecność dodatkowej osoby (lekarz, pielęgniarka)

Badanie polega na oddaniu moczu pod kontrolą.

• Dziecko w dniu badania nie musi być na czczo , może zjeść śniadanie z obfitą ilością płynów.
• Przed badaniem należy wykonać toaletę krocza.
• Przygotowujemy płyny dla dziecka od 0,5 – 1l (w zależności od wieku )
• Dziecko przed badaniem powinno mieć naturalnie wypełniony pęcherz.
• Podczas badania dziecko musi samo zgłosić chęć oddania moczu. W międzyczasie staramy się aby dziecko wypiło wyznaczoną dla niego objętość płynów.
• Wskazany jest pomiar częstości i objętości każdej porcji oddawanego moczu przez 2 dni obserwacji. Pomiar ten obowiązuje przed każdym następnym kontrolnym badaniem.
• Wskazane jest posiadanie zapasowej bielizny, skarpetek.
• Przepływy cewkowe nie są wykonywane u dziewczynek w czasie miesiączki.
• Przepływy cewkowe nie są wykonywane u dzieci z biegunką.

• Dziecko w dniu badania nie musi być na czczo.
• Może przyjmować płyny , ale nie więcej niż zwykle.
• W przeddzień badania wlew przeczyszczający, u dzieci z przepukliną oponowo- rdzeniową głęboki wlew przeczyszczający codziennie przez 3 kolejne wieczory poprzedzające badanie.
• Wskazany jest pomiar częstości i objętości oddawanego moczu przez 2 dni obserwacji a u dzieci z pęcherzem neurogennym pomiar objętości moczu uzyskiwanych w czasie przerywanego cewnikowania. Pomiar ten obowiązuje przed każdym następnym kontrolnym badaniem.
• Wskazane jest posiadanie zapasowej bielizny, skarpetek, szlafrok.

INFORMACJA O BADANIU

Przepływ cewkowy jest badaniem nieinwazyjnym, które można wykonać dopiero u dzieci, które opanowały umiejętność oddawania moczu do toalety!
Planowe badania przepływów cewkowych wykonywane są w piątki po wcześniejszym ustaleniu terminu pod nr tel. 857450791
Badania kontrolne po włączeniu leczenia wykonywane są w poniedziałki; terminy kontrolnych przepływów cewkowych ustalane są bezpośrednio po wykonanym pełnym badaniu urodynamicznym.
Przepływy cewkowe przed cystometrią wykonywane są w poniedziałki w tygodniu poprzedzającym termin cystometrii.
Badanie odbywa się w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK (IV piętro, odcinek B). Na badanie należy zgłosić się rano w godzinach 08.00-09.00.

PRZYGOTOWANIE

1. w dniu badania dziecko powinno zjeść śniadanie z obfitą ilością płynów
2. w dniu badania należy wykonać toaletę krocza
3. dziecko powinno być napojone w sposób naturalny w ciągu godziny poprzedzającej badanie (0,3-0,5 litra napoju w zależności od wieku pacjenta)
4. należy zabrać ze sobą płyny do picia od 0.5-1 l w zależności od wieku dziecka
5. wskazane jest posiadanie dodatkowej bielizny, skarpetek
6. na przepływ cewkowy dziecko musi przyjść z dobrze wyrażoną chęcią oddania moczu; nie przypominamy i nie pytamy o to czy dziecko chce „siku”; dziecko ma samo zgłosić chęć oddania moczu. W międzyczasie staramy się, aby dziecko wypiło wyznaczona dla niego objętość płynów.
W razie pytań proszę o kontakt z Pielęgniarką z Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK– tel. 857450791
7. przepływ cewkowy powtarzany jest dwu lub trzykrotnie w celu obiektywizacji wyniku zgodnie z decyzją Pielęgniarki w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK

UWAGA:

Przepływy cewkowe nie jest wykonywany u dzieci z biegunką, wymiotujących, gorączkujących oraz u dziewcząt w trakcie miesiączki.

PRZEBIEG BADANIA

• Badanie przeprowadza się w momencie zgłaszania przez dziecko dobrze wyrażonej potrzeby oddania moczu.
• Badanie polega na spontanicznym oddaniu moczu do toalety podłączonej do urządzenia, które ocenia strumień moczu w jednostce czasu. Następnie przy pomocy aparatu USG dokonuje się oceny objętości moczu zalegającego w pęcherzu moczowym po oddaniu moczu.
• Czas badania – ok. 20 min.
• Badanie nie wymaga podawania leków przeciwbakteryjnych.

INFORMACJE O BADANIU

Cystometria jest badaniem inwazyjnym, możliwym do przeprowadzenia w każdym wieku przy odpowiedniej współpracy dziecka i opiekunów.
Badanie urodynamiczne polega na ocenie czynności dolnego odcinka dróg moczowych, od których zależy prawidłowe gromadzenie moczu i opróżnianie pęcherza moczowego.
Badanie urodynamiczne pozwala dokładnie określić rodzaj zaburzeń czynności dolnych dróg moczowych i ustalić przyczynę zaburzeń oddawania moczu, moczenia nocnego i dziennego. Aparat do wykonywania badania urodynamicznego jest podłączony do komputera, który dokonuje analizy danych i przedstawia je w formie wykresu i danych liczbowych.
Badania wykonywane są od poniedziałku do piątku w godzinach rannych (08.00-10.00) po wcześniejszym ustaleniu terminu badania pod numerem telefonu: 857450663.

PRZYGOTOWANIE DO AMBULATORYJNEGO BADANIA URODYNAMICZNEGO

1. Po umówieniu terminu badania, na 2-3 dni przed badaniem należy wykonać badanie ogólne moczu (w przypadku nieprawidłowych wyników należy skontaktować się z lekarzem z Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK tel. 857450658).
2. W dniu poprzedzającym badanie należy około godz.16.00-18.00 należy doprowadzić do wypróżnienia. W tym celu należy zastosować:
• dzieciom do 1 r.ż. doodbytniczo czopek glicerynowy
• dzieciom starszy należy wykonać lewatywę (gotowy preparat do nabycia w aptece – ENEMA)
• dzieci z pęcherzem neurogennym lub problemem zaparć wymagają wykonania lewatyw przez 3 kolejne dni poprzedzające badanie
3. W dniu badania należy:
• podać dziecku lek przeciwbakteryjny (Furagin) w pełnej dawce (dawka powinna być ustalona przez lekarza rodzinnego lub nefrologa kierującego na badanie urodynamiczne)
• podawać lekkostrawne posiłki oraz napoje niegazowane w należnej objętości
• dzieci powinny w domu oddać mocz po nocy!
• wykonać dokładną toaletę krocza
• zabrać zapasową bieliznę i skarpetki
• zgłosić się z aktualnym prawidłowym wynikiem badania ogólnego moczu, całą dotychczasowa dokumentacje medyczną i wypełnionym dzienniczkiem mikcji (jeżeli był zlecony)
• dostarczyć informację o rodzaju i dawkach stosowanych aktualnie leków

UWAGI:

1. Uczulenie na latex zgłaszamy przed badaniem urodynamicznym
2. W przypadku pojawienia się objawów dyżurycznych w ciągu kilku dni po badaniu lub podwyższonej temperatury ciała należy wykonać badanie ogólne moczu

PRZEBIEG BADANIA

Badanie odbywa się w specjalnym do tego celu przeznaczonym pomieszczeniu, w intymnej i w miarę bezstresowej dla pacjenta atmosferze.
Dziecku rozebranemu do połowy (dolna połowa ciała) podaje się środek znieczulający miejscowo w postaci żelu. Następnie przez cewkę moczową zakłada cewnik do pęcherza moczowego i dokonuje pomiaru objętości wypływającego moczu. Drugi, podobny cewnik, badający zakłada pacjentowi do odbytnicy.
Pierwsza faza badania polega na powolnym wypełnianiu pęcherza moczowego solą fizjologiczną poprzez cewnik założony do pęcherza moczowego, aż do momentu odczuwania przez pacjenta uczucia parcia na mocz.
Druga faza badania (analiza ciśnienia – przepływu) polega na ocenie zmian ciśnień i pomiaru strumienia moczu w trakcie mikcji.
W czasie całego badania prowadzi się zapis uzyskiwanych wyników.
Czas badania – około 40 minut.
Po badaniu dziecko otrzymuje leki przeciwbakteryjne (najczęściej Furagin przez 5 dni).

INFORMACJA O BADANIU

Ćwiczenie biofeedback jest zabiegiem nieinwazyjnym, które można wykonać dopiero u dzieci, które są w stanie aktywnie współpracować z fizjoterapeutą.
Planowe ćwiczenia wykonywane są od poniedziałku do środy po wcześniejszym ustaleniu terminu pod numerem telefonu: 85 74 50 791

PRZYGOTOWANIE DO ĆWICZEŃ BIOFEEDBACK

1. w dniu badania dziecko powinno zjeść normalny posiłek z niezbyt obfita ilością płynów;
2. w dniu badania należy wykonać toaletę krocza;
3. na badanie należy zabrać ze sobą płyny do picia w ilości 0.5-1 l w zależności od wieku dziecka
4. przed lub po ćwiczeniach dziecko zostanie poproszone o wykonanie przepływu cewkowego, na który musi się zgłosić z dobrze wyrażoną chęcią oddania moczu; nie przypominamy i nie pytamy o to czy dziecko chce „siku”; dziecko ma samo zgłosić chęć oddania moczu;
5. przepływ cewkowy wykonywany jest jedno lub dwukrotnie;
6. badanie odbywa się w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK (IV piętro, odcinek B);
7. na badanie należy zgłosić się rano w godzinach 08.00-09.00 po wcześniejszym ustaleniu terminu badania w Klinice Pediatrii i Nefrologii u Pani Urszuli Rusiłowicz- fizjoterapeutki z Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK pod numerem telefonu: 857450791

PRZEBIEG BADANIA

Ćwiczenia są przeprowadzane w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK za pomocą specjalnie do tego przeznaczonego programu komputerowego.
W tym celu zakłada się elektrody w okolicę odbytu, które przekazują reakcje ze strony dziecka (napinanie i relaksację mięśni przepony miednicy małej) do komputera. Sygnał ten jest analizowany i przedstawiany w postaci wykresu lub innej interaktywnej gry.
Przepływ cewkowy wykonywany jest zgodnie z opisem badania: patrz „uroflowmetria”
Czas badania – ok. 40 min.
Przygotowanie do ćwiczenia nie wymaga podawania leków przeciwbakteryjnych.

INFORMACJE O BADANIU

Badanie urodynamiczne jest badaniem inwazyjnym, możliwym do przeprowadzenia w każdym wieku przy odpowiedniej współpracy dziecka i opiekunów. Polega na ocenie czynności dolnego odcinka dróg moczowych, od których zależy prawidłowe gromadzenie moczu i opróżnianie pęcherza moczowego. Pozwala dokładnie określić rodzaj zaburzeń czynności dolnych dróg moczowych i ustalić przyczynę zaburzeń oddawania moczu, moczenia nocnego i dziennego.
Ambulatoryjne badanie urodynamiczne jest prowadzone przez kilkanaście godzin i pozwala na znacznie lepsza ocenę funkcji dróg moczowych zarówno w dzień, jak i w nocy. W celu wykonania badania należy podłączyć umieszczone wcześniej w pęcherzu i odbytnicy cewniki do małego aparatu wielkości „walkmana”, umożliwiającego dziecku przebywanie w swoim otoczeniu, wykonywanie codziennych czynności, wymuszających jego normalną aktywność fizyczną.
Badania wykonywane są od poniedziałku do piątku w godzinach rannych (08.00-10.00) po wcześniejszym ustaleniu terminu badania pod numerem telefonu 857450663.

PRZYGOTOWANIE DO AMBULATORYJNEGO BADANIA URODYNAMICZNEGO

1. Po umówieniu terminu badania, na 2-3 dni przed badaniem należy wykonać badanie ogólne moczu (w przypadku nieprawidłowych wyników należy skontaktować się z lekarzem z Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK pod numerem telefonu: 857450658)
2. W dniu poprzedzającym badanie należy ok. godz. 16.00-18.00 doprowadzić do wypróżnienia. W tym celu należy zastosować:
• dzieciom do 1 r.ż. doodbytniczo czopek glicerynowy
• dzieciom starszy należy wykonać lewatywę (gotowy preparat do nabycia w aptece – ENEMA)
• dzieci z pęcherzem neurogennym lub problemem zaparć wymagają wykonania lewatyw przez 3 kolejne dni poprzedzające badanie
3. W dniu badania należy:
• podać dziecku lek przeciwbakteryjny (Furagin) w pełnej dawce (dawka powinna być ustalona przez lekarza rodzinnego lub nefrologa kierującego na badanie urodynamiczne)
• podawać lekkostrawne posiłki oraz napoje niegazowane w należnej objętości
• dzieci powinny w domu oddać mocz po nocy!
• wykonać dokładną toaletę krocza
• zabrać zapasową bieliznę i skarpetki
• zgłosić się z aktualnym prawidłowym wynikiem badania ogólnego moczu, całą dotychczasowa dokumentacje medyczną i wypełnionym dzienniczkiem mikcji (jeżeli był zlecony)
• dostarczyć informację o rodzaju i dawkach stosowanych aktualnie leków

UWAGI:

1. Uczulenie na latex zgłaszamy przed badaniem urodynamicznym
2. W przypadku pojawienia się objawów dyzurycznych w ciągu kilku dni po badaniu lub podwyższonej temperatury ciała należy wykonać badanie ogólne moczu

PRZEBIEG BADANIA

Podłączenie aparatu do ambulatoryjnej urodynamiki odbywa się na specjalnym do tego celu przeznaczonym pomieszczeniu, w intymnej i w miarę bezstresowej dla pacjenta atmosferze.
Dziecku rozebranemu do połowy (dolna połowa ciała) podaje się środek znieczulający miejscowo w postaci żelu. Następnie przez cewkę moczową zakłada cewnik do pęcherza moczowego i dokonuje pomiaru objętości wypływającego moczu. Drugi, podobny cewnik, badający zakłada pacjentowi do odbytnicy. Następnie cewniki zostaną podłączone do małego aparatu wielkości „walkmana”, z którym dziecko będzie chodzić przez kilka do kilkunastu godzin. W tym czasie aparat prowadzi zapis uzyskiwanych wyników. Po upływie tego czasu dziecko zostanie poproszone do Pracowni Urodynamiki gdzie aparat zostanie zdjęty i dokonany zostanie odczyt zapisanych wyników.
Czas badania – od kilku do kilkunastu godzin.
W trakcie i po badaniu dziecko otrzymuje leki przeciwbakteryjne (najczęściej Furagin przez 5 dni).

INFORMACJA O BADANIU

FLOW EMG jest badaniem przepływu cewkowego z jednoczasowym zapisem EMG zwieracza cewki moczowej. Jest to badanie nieinwazyjne, które można wykonać u dzieci, które opanowały umiejętność oddawania moczu do toalety.
Planowe badania FLOW EMG wykonywane są od poniedziałku do piątku po wcześniejszym ustaleniu terminu pod numerem telefonu 857450791.
Badanie odbywa się w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK (IV piętro, odcinek B). Na badanie należy zgłosić się rano w godzinach 08.00-09.00.

PRZYGOTOWANIE DO BADANIA FLOW EMG

1. W dniu poprzedzającym badanie należy ok. godz. 16.00-18.00 należy doprowadzić do wypróżnienia. W tym celu należy zastosować:
• dzieciom do 1 r.ż. doodbytniczo czopek glicerynowy
• dzieciom starszym należy wykonać lewatywę (gotowy preparat do nabycia w aptece – ENEMA)
• dzieci z pęcherzem neurogennym lub problemem zaparć wymagają wykonania lewatyw przez 3 kolejne dni poprzedzające badanie

3. W dniu badania należy:
• podać dziecku śniadanie z obfita ilością płynów
• dziecko powinno być napojone w sposób naturalny w ciągu godziny poprzedzającej badanie (0,3-0,5 litra napoju w zależności od wieku pacjenta)
• wykonać dokładną toaletę krocza
• zabrać ze sobą dodatkową bieliznę i skarpetki
• przyprowadzić dziecko z dobrze wyrażoną chęcią oddania moczu; nie przypominamy i nie pytamy o to czy dziecko chce „siku”; dziecko ma samo zgłosić chęć oddania moczu
W międzyczasie staramy się, aby dziecko wypiło wyznaczona dla niego objętość płynów.
W razie pytań proszę o kontakt z Pielęgniarką z Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK– tel. 857450791.

UWAGA:

FLOW EMG nie jest wykonywany u dzieci z biegunką, wymiotujących, gorączkujących oraz u dziewczynek w trakcie miesiączki.

PRZEBIEG BADANIA

Badanie przeprowadza się w momencie zgłaszania przez dziecko dobrze wyrażonej potrzeby oddania moczu.
Przed wykonaniem przepływu zostaną umieszczone 2 elektrody na skórę w okolicy odbytu oraz jedna elektroda „zerowa” na skórę uda oraz zostanie wprowadzony balonik do odbytnicy celem oceny ciśnienia brzusznego w czasie mikcji.
Następnie zostanie wykonany przepływ cewkowy, który polega na spontanicznym oddaniu moczu do toalety podłączonej do urządzenia, które ocenia strumień moczu w jednostce czasu. Następnie przy pomocy aparatu USG dokonuje się oceny objętości moczu zalegającego w pęcherzu moczowym po oddaniu moczu.
Czas badania – ok. 30 min.
Badanie nie wymaga podawania leków przeciwbakteryjnych.

INFORMACJA O BADANIU

TENS to inaczej przezskórna  elektrostymulacja przedkrzyżowa, która należy do metod neuromodulacji. Opiera się na zasadzie możliwości redukowania aktywności części układu nerwowego odpowiedzialnego za nadczynne skurcze wypieracza pęcherza moczowego poprzez stymulację prądem niskich częstotliwości. Pomaga to przywrócić prawidłową aktywność nerwów, które odpowiadają za kontrolę czynności dolnych dróg moczowych.

Planowe ćwiczenia wykonywane są we środy po wcześniejszym ustaleniu terminu z lekarz Joanną Bagińską pod numerem telefonu: 516630471 (aktywny w dni powszednie od godz.08:00 do godz.15:00).

PRZYGOTOWANIE

1. w dniu badania dziecko powinno zjeść normalny posiłek  z niezbyt obfitą ilością płynów;
2. należy zabrać ze sobą płyny do picia od 0.5-1 l w zależności od wieku dziecka;
3. przed lub po ćwiczeniach dziecko zostanie poproszone o wykonanie przepływu cewkowego, na który musi się zgłosić z dobrze wyrażoną chęcią oddania moczu; nie przypominamy i nie pytamy o to czy dziecko chce „siku”; dziecko ma samo zgłosić chęć oddania moczu.
4. przepływ cewkowy wykonywany jest 1-2 x;
5. badanie odbywa się w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK  (IV piętro, odcinek B).

PRZEBIEG BADANIA

Ćwiczenie przeprowadza się w Pracowni Urodynamiki Kliniki Pediatrii i Nefrologii UDSK za pomocą specjalnie do tego przeznaczonego aparatu i elektrod. Elektrody zakłada się w pobliżu nerwów w dolnej części pleców, w okolicę krzyżową. Przenoszą one impulsy elektryczne o niskiej częstotliwości do nerwów kontrolujących pracę pęcherza. Częstotliwość prądu ustalana jest pod  nadzorem terapeuty, do odczuć dziecka. Przepływ prądu pacjent może odczuwać jedynie jako delikatne łaskotanie, wibracje. Sesja trwa 10 min.; impulsy podawane są w sposób przerywany, na przemian z  kilkunastosekundowymi przerwami.

Przed lub po sesji pacjent poproszony zostanie o wykonanie przepływu cewkowego zgodnie z opisem badania: patrz „uroflowmetria”.
Czas badania – ok. 20 min.
Przygotowanie do ćwiczenia nie wymaga podawania leków przeciwbakteryjnych.

Cel badania  ;

 Kolonoskopia to badanie, które umożliwia obejrzenie wnętrza całego jelita grubego przy użyciu giętkiego endoskopu wprowadzonego do jelita grubego poprzez bańkę odbytnicy, esicę i okrężnicę zstępującą, poprzecznicę i okrężnicę wstępującą do zastawki krętniczo-kątniczej. Przy użyciu dodatkowych instrumentów, podczas kolonoskopii  istnieje  możliwość pobrania wycinków śluzówki do badania histopatologicznego. U dzieci badanie jest wykonywane w znieczuleniu ogólnym.

Przygotowanie do badania

1. Na 7 dni przed kolonoskopią:

• Przerwać podawanie dziecku preparatów żelaza, leków antyagregacyjnych (aspiryna, akard) po wcześniejszej konsultacji z lekarzem, który zlecił podawanie tych leków.
• Nie podawać dziecku owoców pestkowych, zwłaszcza z drobnymi pestkami (kiwi, truskawki, winogrona) oraz pieczywa z ziarnami, musli, siemienia, maku itp. Należy również unikać spożywania buraków czerwonych (buraki fałszują kolor śluzówki jelita).

2. Na 3 dni przed  kolonoskopią;

• Nie można podawać dziecku posiłków stałych;
• Wskazana jest dieta płynna – dowolna ilość herbaty, wody, soków bez miąższu owocowego oraz zup bez warzyw i dodatków.

3. W dniu poprzedzającym badanie ;

• Dziecko może zjeść jedynie śniadanie, bez napojów gazowanych i mleka;
• Około godziny 14. powinno rozpocząć się zasadnicze przygotowanie do badania kolonoskopii, czyli przyjmowanie preparatu FORTRANS wg. zaleceń lekarza.
• Od momentu rozpoczęcia przyjmowania roztworu FORTRANS dziecko nie może nic jeść, może natomiast pić wodę niegazowaną lub herbatę.
• Reakcją organizmu na przyjmowanie roztworu będą liczne wypróżnienia, na koniec treścią płynną.
  

4. W dniu badania;
   

• określonej godzinie w asyście pielęgniarki dziecko zostaje zabrane do Sali Zabiegowej w celu przeprowadzenia badania w znieczuleniu ogólnym.
• Po podaniu środka usypiającego (dożylnie) pacjent zasypia i budzi się po zakończeniu badania.
• Następnie trafia do sali pooperacyjnej gdzie dalej jest wybudzany i obserwowany.
• Po wybudzeniu przewożony jest do oddziału.
• Dziecko może jeść i pić dopiero od momentu wskazanego przez anestezjologa.

Cel badania;

Gastroskopia jest badaniem pozwalającym lekarzowi na bezpośrednie oglądanie śluzówki żołądka, odźwiernika i dwunastnicy. Badanie przeprowadzane jest przy użyciu endoskopu. Zaletą endoskopu jest możliwość w toku jednego zabiegu ocenienia stanu śluzówki, jak i pobrania do dalszego badania niewielkiego wycinka tkanki budzącej podejrzenie zmian chorobowych.

Przygotowanie do badania

• Na 8 godzin przed badaniem dziecko nie może nic jeść.
• Na 4 godziny przed badaniem nie może żuć gumy ani pić.
• U pacjentów obciążonych ryzykiem……, ze sztucznymi zastawkami serca, po przebytym zapaleniu wsierdzia, z protezą naczyniową lub ze znacznie obniżoną liczbą krwinek białych bezpośrednio przed badaniem może być niezbędne podanie antybiotyku. Decyzję tą podejmuje lekarz kierujący na badanie.
• Badanie nie może być wykonane bez pisemnej zgody rodzica oraz pacjenta powyżej 16 roku życia.
• Przed wprowadzeniem endoskopu pielęgniarka znieczula gardło dziecka przez użycie odpowiedniego środka znieczulającego w sprayu.
• Przez 2 godziny po badaniu pacjent nie może jeść ani pić.
• Istnieje możliwość przeprowadzenia badania w krótkim znieczuleniu ogólnym. Po podaniu dożylnie środka usypiającego pacjent zasypia na około kilkanaście minut i budzi się po zakończeniu badania. Po zakończeniu badania może jeść dopiero od momentu wskazanego przez anestezjologa.

Badanie radiologiczne pęcherza moczowego i cewki moczowej za pomocą środka cieniującego, polegające na podaniu 20% roztworu Ultravist 370 do pęcherza moczowego, po uprzednim jego za cewnikowaniu, przez cewnik w ilości odpowiadającej wielkości pęcherza moczowego. Po wypełnieniu pęcherza moczowego wykonuje się zdjęcia: z wypełnionym pęcherzem moczowym, w trakcie mikcji i po mikcji.

Zasady przygotowania pacjenta

Wymagana jest pisemna, świadoma zgoda pacjenta i/lub rodzica/opiekuna prawnego/ faktycznego. Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, nie trzeba być na czczo.

W dniu poprzedzającym badanie:

• posiłki spożywane w ciągu 24 godzin przed rozpoczęciem badania powinny być skromne i pozbawione składników ciężkostrawnych. Należy unikać pokarmów wzdymających, szczególnie warzyw strączkowych, sałat, owoców, ciemnego
  i świeżego pieczywa, jak również każdego rodzaju niegotowanych warzyw ,
• przy sporządzaniu jadłospisu można stosować następujące artykuły spożywcze: czerstwy chleb, chudy twaróg, chudy serek, chude wędliny, gotowane mięso, gotowane ubogie w tłuszcze ryby, solone ziemniaki i gotowane warzywa, jak np. szpinak, szparagi, ogórki, pomidory,
• w przypadku zaparć odpowiednie przygotowanie do badania ustala lekarz kierujący,
• zaleca się przyjmowanie dużych ilości płynów niegazowanych.

W dniu badania:

W dniu badania należy zgłosić się do Pracowni RTG z niniejszym formularzem,
z dokumentacją medyczną wcześniejszych badań obrazowych (opisy, płyty CD/DVD, zdjęcia RTG) i dotychczasowego leczenia (karty informacyjne) oraz wynik badań laboratoryjnych–kreatyniny (nie starsze niż dwa tygodnie). W przypadkach pacjentów leczonych z powodu nadczynności tarczycy i cukrzycy- metforminą, wymagana jest zgoda odpowiednio: endokrynologa i diabetologa na wykonanie badania z dożylnym podaniem środka cieniującego zawierającego jod, po odpowiednim przygotowaniu do badania przez w/w specjalistów:

• pacjent pozostaje na czczo,
• pije wodę niegazowaną,
• powstrzymuję się od palenia papierosów ,
• do badania nie jest wymagany pełen pęcherz,
• godzina badania może ulec zmianie z przyczyn niezależnych,
• na ok. od 4 do 6 godzin przed badaniem, powinno się powstrzymać od przyjmowania pokarmów (nie dotyczy to dzieci, chorych na cukrzycę).

Większa ilość gazów i mas kałowych w jelitach utrudnia, a często uniemożliwia ocenę zdjęć układu moczowego. Jeżeli przeglądowe zdjęcie RTG jamy brzusznej wskazuje na masy kałowe w jelitach, to należy powtórzyć przygotowanie do badania oraz ustalić nowy termin urografii.

Badanie jest metodą rentgenodiagnostyczną przełyku, żołądka oraz początkowego odcinka jelita cienkiego, wykonywaną w celu oceny obecności odpływu żołądkowo- przełykowego, przy podejrzeniu wady budowy górnego odcinka przewodu pokarmowego lub stwierdzeniu zmian w górnym odcinku p. pokarmowego, towarzyszących innym chorobom, jak również kontrola po zabiegach operacyjnych zarośnięcia przełyku lub zamknięcia przetoki przełykowo-tchawiczej.

Na badanie pacjent zgłasza się w umówionym terminie, na czczo, ze skierowaniem. Badanie to wykonuje lekarz radiolog.

Badanie jest metodą rentgenodiagnostyczną przełyku, żołądka oraz jelita cienkiego i grubego, aż do odbytnicy, wykonywaną po doustnym podanie środka cieniującego (siarczan baru, Omnipaque 300) , w celu oceny patologii przewodu pokarmowego, zarówno zaburzeń czynnościowych jak i organicznych schorzeń.

Na badanie pacjent zgłasza się w umówionym terminie, na czczo, ze skierowaniem. Badanie to wykonuje lekarz radiolog.

Badanie rentgenodiagnostyczne układu moczowego polegające na podaniu przez nefrostomię (założony przez chirurga dren do miedniczki nerkowej przez powłoki skórne) rozcieńczonego roztworu środka cieniującego, np. niejonowy ULTRAVIST 370 oraz ocenie wykonanych zdjęć. Powyższe badanie wykonywane jest najczęściej w celu oceny skuteczności zakładanej przetoki moczowo- skórnej w przypadku wad układu moczowego.

Badanie rentgenodiagnostyczne przetoki, polegające na podaniu środka cieniującego Ultravist 370 przez cewnik założony do stwierdzonej w badaniu klinicznym przetoki i ocenie jej penetracji i łączności z obrazowanymi strukturami ciała.

Badanie rentgenodiagnostyczne polegające na podaniu środka kontrastowego niejonowy Ultravist 370, Iomeron 400, przez cewnik założony do krążenia centralnego, najczęściej do żyły głównej górnej, żyły udowej i głównej dolnej, do żyły nadobojczykowej oraz ocenie jego drożności jak też obecności ewentualnego braku prawidłowego przepływu, jego nieszczelności. Badanie takie wykonywane jest najczęściej u pacjentów onkologicznych, OIT-u , u których port założony jest do podawania drogą donaczyniową dużej ilości leków lub podczas żywienia parenteralnego.

Badanie pacjenta przy pomocy tomografu komputerowego, wykonywane, w zależności od potrzeb bez lub po podaniu dożylnym środka kontrastowego niejonowy IOMERON 400, ULTRAVIST 370 w ilości 1 ml/kg masy ciała.

• Na badanie tomografii komputerowej pacjent ambulatoryjny zapisuje się w rejestracji ZDO DSK na podstawie skierowania, pacjent hospitalizowany ma umówiony termin badania przez lekarza oddziału.
• Pacjent ambulatoryjny zgłasza się w dniu wyznaczonego badania do rejestracji ze skierowaniem.
• Zostaje poinformowany przez rejestratorkę, w którym gabinecie zostanie wykonane
• Wykonywanie tomografii komputerowej u niemowląt i małych dzieci wymaga znieczulenia ogólnego, w takich przypadkach wymagana jest bezwzględnie kwalifikacja anestezjologiczna oraz wypełnienie przez rodzica/opiekuna karty znieczulenia.
• Pacjenci Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (SOR) przyjmowani są w pierwszej kolejności.
• Pacjenci oddziałów UDSK, przyjmowani są zgodnie z wcześniej ustalonym terminem.
• Technik elektroradiologii obsługujący pracownię Tomografii Komputerowej przyjmuje pacjenta, sprawdza zgodność danych ze skierowaniem.
• Badanie wykonywane jest zgodnie z wiedzą medyczną i przesyłane na lekarską stację opisową.
• Po wykonanym badaniu pacjent informowany jest o terminie odbioru wyniku badania
• Radiolog po przeanalizowaniu wykonuje opis badania.

Przygotowanie pacjenta do tomografii komputerowej

• pacjent zgłasza się na czczo lub przynajmniej po 6 godz od ostatniego posiłku
• w stanach nagłych chorzy badani są bez przygotowania
• w przypadku planowego badania jamy brzusznej w dniu poprzedzającym badanie stosowanie diety płynnej, można stosować dodatkowo środki przeczyszczające (po uzgodnieniu z lekarzem pediatrą)
• wszelkie przedmioty metalowe, jakie znajdują się przy pacjencie, znacznie obniżają jakość badania, dlatego po porozumieniu z lekarzem, możliwe do usunięcia należy usunąć (szyny unieruchamiające, spinki, itp.)
• zawsze lekarz kierujący powinien wyjaśnić pacjentowi/rodzicowi jaki jest cel badania, natomiast o przebiegu badania i o tym, jak należy zachować się podczas badania, informacje podane zostaną w ZDO

Badanie rezonansu magnetycznego (MR) polega na wykorzystaniu rezonansowego oddziaływania fal o częstotliwości radiowej na protony znajdujące się w polu magnetycznym i rejestracji związanych z tym zjawisk energetycznych. W czasie obrazowania ciała ludzkiego procesy te dotyczą głównie protonów wodoru. Pacjenta umieszcza się w polu magnetycznym aparatu rezonansu magnetycznego, gotowe obrazy przekrojów podłużnych i poprzecznych ciała pacjenta lekarz ogląda na monitorze komputera.

Wszystkie badania wykonywane są zgodnie z posiadaną wiedzą medyczną.

Warunki wykonania badania zapisane są w komputerze rezonansu magnetycznego w postaci protokołów ustalonych dla badan poszczególnych okolic ciała.

• Na badanie rezonansu magnetycznego pacjent ambulatoryjny zapisuje się w rejestracji ZDO UDSK na podstawie skierowania, pacjent hospitalizowany ma umówiony termin badania przez lekarza oddziału.
• Pacjent ambulatoryjny zgłasza się w dniu wyznaczonego badania do rejestracji ze skierowaniem.
• Zostaje poinformowany przez rejestratorkę, w którym gabinecie zostanie wykonane badanie.
• Wykonywanie rezonansu magnetycznego u niemowląt i małych dzieci wymaga znieczulenia ogólnego w takich przypadkach wymagana jest bezwzględnie kwalifikacja anestezjologiczna oraz wypełnienie przez rodzica/opiekuna karty znieczulenia.
• Pacjenci oddziałów UDSK, przyjmowani są zgodnie z wcześniej ustalonym terminem.
• Technik elektroradiologii, obsługujący pracownię przyjmuje pacjenta, sprawdza zgodność danych ze skierowaniem.
• Badanie wykonywane jest zgodnie z wiedzą medyczną i przeysyłane na opisową stacje lekarską, gdzie po radiolog po przeanalizowaniu , dokonuje opisu badania
• Po wykonanym badaniu pacjent informowany jest o terminie odbioru wyniku badania

Wszystkie badania wykonywane są zgodnie z posiadaną wiedzą medyczną.

Badania rezonansu magnetycznego wykonywane bez lub ze wzmocnieniem kontrastowym- po padaniu dożylnym  środka paramagnetycznego Gadovist w dawce 0,1ml/kg masy ciała.

Warunki wykonania badania zapisane są w komputerze rezonansu magnetycznego w postaci specjalnych programów ustalonych dla danego badania.

Przygotowanie pacjenta do rezonansu magnetycznego

• należy przeprowadzić wywiad z pacjentem i rozważyć, czy w ciele pacjenta nie znajdują się elementy metaliczne, które uniemożliwią wykonanie badania lub mogą wywoływać pojawienie się artefaktów pogarszających jakość obrazowania
  • należy uprzedzić pacjenta o efektach akustycznych związanych z pracą systemu gradientowego oraz zwrócić uwagę na konieczność nieporuszania się podczas trwania poszczególnych sekwencji badania- niektórzy pacjenci, niekoniecznie mali, mogą wymagać znieczulenia ogólnego podczas badania, ażeby wyeliminować artefakty ruchowe, które znacząco mogą wpłynąć na jakość obrazów a tym samym ograniczyć wartość diagnostyczną.
  • pacjent nie wymaga specjalnego przygotowania do badania, nie musi być na czczo.

Wymagana jest pisemna, świadoma zgoda pacjenta i/lub rodzica/opiekuna prawnego/ faktycznego.

Do większości badań densytometrycznych nie należy specjalnie się przygotowywać, jednak należy zastosować się do poniższych wskazówek:

• pacjent musi być co najmniej 5 dni po: wykonanym wcześniej badaniu rentgenowskim z użyciem środków cieniujących (kontrastu, w tym również badanie KT i badanie z kontrastem barytowym) i ok. 5 dni po badaniach z zastosowaniem izotopów promieniotwórczych – tj. po badaniach z zakresu medycyny nuklearnej; jeśli w/w badania były wykonywane,
• pacjent musi być co najmniej 5 dni po: wykonanym wcześniej badaniu rentgenowskim z użyciem środków cieniujących (kontrastu, w tym również badanie KT i badanie z kontrastem barytowym) i ok. 5 dni po badaniach z zastosowaniem izotopów promieniotwórczych – tj. po badaniach z zakresu medycyny nuklearnej; jeśli w/w badania były wykonywane,